शिल्पी

फुलेर ग्रीष्ममा जो अपवाद बन्छ
हाँसको बथानमा जो बकुल्लो हुन्छ
सपना समेटी फूलका जो हार उन्छ
त्यही हारमा ऊ स्वयं सजिन्छ
सुनामी खेप्छ जो डटेर लड्छ
पछारिए पनि ऊ जुरुक्क उठ्छ
त्यही शिल्पी हो जो हर गीत गाउँछ
त्यही कला हो उसको–ऊ हाँसेर रुन्छ ।।।